Quis est tam dissimile homini.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.
- Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.
- Hoc mihi cum tuo fratre convenit.
- Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
- Conferam avum tuum Drusum cum C.
- Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;
- Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.
- Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.
- Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
- Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae.
- Bork
- Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
- Bork
- Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser.
- Quis enim redargueret?
- Tum mihi Piso: Quid ergo?
- Bork
- Praeclare hoc quidem.
- Bork
- Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.
- Bork
- Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.
Odium autem et invidiam facile vitabis.
Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Nihil ad rem! Ne sit sane; Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?
Sed haec nihil sane ad rem;
Duo Reges: constructio interrete. Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Quod equidem non reprehendo; Scrupulum, inquam, abeunti; Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur.
Ergo in iis adolescentibus bonam spem esse dicemus et magnam indolem, quos suis commodis inservituros et quicquid ipsis expediat facturos arbitrabimur? Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.